วันพุธที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2558

สะท้อนคิด วันที่ 22-26 มิถุนายน 2558

 ✳️✳️บันทึกสะท้อนคิด✳️✳️
วันที่  22  มิถุนายน  2558
ปัญหาที่เจอในวันนี้  ก็สืบเนื่องมาจากี่เด็กๆได้รับอชื้อไข้หวัดติดต่อกัน อาจเป็นเพราะขึ้นรถตู้รับ-ส่ง เด็กนั่นเอง เด็กๆหลายคนมีอาการซึม-เศร้า ร้องไห้งอแงกันหลายคนเลย  คุณครูต่างก็ช่วยกันพูดปลอบต่างๆนาๆ เมื่อรู้ถึงสาเหตุว่า ที่งอแงเพราะไม่ค่อยสบาย  คุณครูต้องช่วยกันทั้งเช็ดตัว ให้กินยา  แล้วก็ประสานกับผู้ปกครองมารับกลับไปหาหมอ  ส่วนเด็กที่ไม่งอแงบางคนก็มีน้ำมูก คุณครูได้ประสานับผู้ปกครอง ว่า ให้นำน้องไปรักษาอาการก่อน หายเมื่อไหร่ก็ค่อยพาน้องมาหาหมอนะค่ะ ผู้ปกครองก็รับปาก เป็นอย่างดี
ปัญหาที่เจอ  ส่วนมากเป็นปัญหาเดิมๆ ที่เคยเล่ามาก่อนหน้านี้ เป็นปัญหาพื้นฐานของเด็ก แต่ก็สามารถแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นเฉพาะหน้าได้  ตามปัญหาที่เกิดนั่นแหระค่ะ

วันที่ 23 มิถุนายน 2558
นี่เป็นวันที่สองของสัปดาห์นี้แล้วน่ะ ปัญหาที่พบในแต่ละวันก็มีมากแต่ก็มีทางแก้ไขได้ และปัญหาในวันนี้ก็คือ เด็กส่วนหนึ่งไม่ยอมมาเข้าแถว เนื่องจากว่าร้องงอแง ตามผู้ปกครองสาเหตุมาจากผู้ปกครองมาส่งเอง มีอยู่ สามรายที่ร้องไห้ตามผู้ปกครอง เพราะปกติแล้วจะขึ้นมากับรถตู้ไม่ไม่ร้อง ก็เลยเป็นเหตุให้ร้องงอแง เมื่อถึงเวลาเข้าแถวจะเรียกยังไงก็ไม่ยอม เอาแต่วิ่งหนี ยิ่งคุณครูเดินเข้าไปใกล้ก็ยิ่งวิ่ง ด้วยความที่ครูต้องการให้เด็กๆทุกคนมาเข้าแถวหน้าเสาธงพร้อมห้าพร้อมตากัน จึงใช้กลอุบายบอกว่าคุณครูโทรศัพท์บอกแม่แล้วน่ะ แม่จะเข้ามารับ แต่ตอนนี้มายืนเข้าแถวรอแม่มารับก่อนน่ะ เด็กน้อยจึงเชื่อฟัง ถึงได้ยอมมาเข้าแถวแต่โดยดี
ปัญหาวันนี้ก็มีมากมายแต่จะขอกล่าวแค่เรื่องเดียว เพื่อรู้ถึงปัญหาคร่าวๆในแต่ละวัน

วันที่ 24 มิถุนายน 2558
วันจะกล่าวถึงปัญหาเรื่อง ของใช้ส่วนตัวของแต่ละคน ในแต่ละวันเด็กๆจะพกสัมภาระของตนเองมา เช่น กระเป๋า รองเท้า ผ้าเช็ดหน้า แป้ง บางคนก็ห่อข้าวมากินเอง สิ่งของเหล่านี้แหระ เป็นเจ้าตัวปัญหาเนื่องจากว่า เมื่อเปิดใหม่คุณครูก็ได้เขียนชื่อติดกับของใช้เอาไว้แล้ว ส่วนเสื้อผ้าสำรองนั้น ไม่ได้เขียน นี่แหระ ครั้นมาถึงโรงเรียนเด็กบางคนชอบเปิดกระเป๋าตนเอง บางคนก็เปิดกระป๋าเพื่อน  เพื่อค้นหาของบางสิ่งบางอย่าง จึงทำให้ ข้างของเครื่องใช้กระจัดกระจายปนกัน ที่้แหระ คุณครูแยกไม่ออก ว่าเป็นของใคร เมื่อสอบถามเด็กๆ ปรากฎว่าบางคนก็จำของัวเองได้ แต่บางคนจำไม่ได้ไม่รู้ว่าของไหนเป็นของตัวเอง คุณครูจึงเก็บข้าวของเอาไว้แล้วแล้วสอบถามผู้ปกครอง จากนั้นคุณครูจึงมีมาตรการ ไม่ให้เด็กๆสะพายกระเป๋าเล่น  อมาถึงโรงเรียนให้นำกระเป๋าเข้าเก็บที่ชั้นวางกระเป๋าทันที แต่อย่างไรก็ตาม ปัญหาแบบนี้ก็ยังพบเจออยู่บ้าง   แต่ก็พอสะสางได้

วันที่ 25 มิถุนายน 2558
วันนี้จะนำเสนอปัญหาเกี่ยวกับการจัดประสบการณ์เรียนประจำวัน ในกิจกรรมวันนี้คุณครูพาเด็กทำกิจกรรมเสริมประสบการณ์ "การฉีกกระดาษและปะติดกระดาษตามวงกลม เด็กๆสนใจในกิจกรรมนี้มาก แต่เนื่องจากว่าเด็กเยอะจึงควบคุมความสงบได้ยาก  จึงต้องใช้เวลามากกว่าจะพากันทำวงกลมได้  และกว่าจะแจกอุปกรณ์เสร็จ เด็กๆก็พากัส่งเสียงดัง บ้างก็วิ่งไล่กัน  บ้างก็แย่งอุปกรณ์ที่ครูแจกให้กันชุลมุนวุ่นวาย คุณครูสนจะเหนื่อยกว่าจะเริ่มลงมือทำกิจกรรม ปรากฎว่าพอแจกอุปกรณ์กลุ่มหนึ่งเสร็จ เด็กอีกกลุ่มหนึ่งก็พากันวิ่งมาหากลุ่มที่ได้รับแจกแล้ว ทำให้วงกลมที่ครูจัดให้ล้มเหลวไม่เป็นท่า  คุณครูก็เลยแก้ปัญหาโดยการจัดเด็กเป็นสามวงกลม  แล้วให้คุณครูดูแลกลุ่มละคน รับผิดชอบเด็กแต่ละกลุ่ม เด็กจึงเริ่มจะเงียบ แล้วเด็กๆก็พากันทำกิจกรรมด้วยความสนใจ และตั้งใจ และแล้วเด็กๆทุกคนก็มีผลงานในกิจกรรมนี้ กันทุกคนเลย ถึงคุณครูจะเหนื่อยกายสักเพียงใด  แต่ถ้าทำเพื่ออนาคตของชาติแล้วคุณครูทุกคนก็ขอสู้ สู้  ค่ะ

วันที่  26  มิถุนายน  2558
วันสุดสัปดาห์  วันนี้รู้สึกชิวชิว เนื่องจากเด็กมาไม่เต็มจำนวน  ดูแล้วบางตา กิจกรรมวันนี้ก็คือ พาเด็กออกไปเรียนรู้นอกห้องเรียน เด็กๆดูเหมือนจะตื่นเต้นและดีใจกันใหญ่เลยได้พามาชมทิวทัศน์รอบๆบริเวณโรงเรียน  ดูเหมือนเด็กๆจะชอบกับการที่ออกมาเรียนรู้ธรรมชาติรอบตัว คุณครูเห็นเด็กยิ้มแย้ม คุณครูก็พลอยมีความสุขไปด้วยค่ะ ช่างน่าปลื้มี่เด็กๆสนใจกับการเรียนรู้ที่คุณครูจัดให้ จึงไม่ค่อยมีปัญหาอะไร มีก็แต่เวลาเดินไม่ค่อยเป็นแถวเนื่องจากเด็กเยอะ ทำให้แถวยาวเกินไป คุณครูเลยไม่ค่อยจะเคร่งครัดเรื่องการเดินเป็นแถวสักเท่าไหร่นัก

วันพุธที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2558

บันทึกสะท้อนคิด วันที่ 15-19 มิถุนายน 2558

🎀🎀บันทึกสะท้อนคิด🎀🎀

วันที่  15  มิถุนายน 2558
เริ่มวันแรกของสัปดาห์  วันนี้ปัญหาที่เจอก็เรื่องเก่าๆเดิมๆ แต่จะเล่าถึงปัญหาการใช้ของส่วนตัว เช่น แก้วดื่มน้ำ ปัญหาก็คือ สอนไปแล้วน่ะว่า แก้วน้ำเป็นของใช้ส่วนตัว ของใครก็คนนั้นใช้ จะใช้ร่วมกันไม่ได้ เดี๋ยวเชื้อโรคจะติดกัน ตอนฟัง คุณครูก็ถามอยู่น่ะว่า เด็กๆจำสัญลักษณ์ของตัวเองได้ไหม ก็พากันพร้อมใจตอบอย่างพร้องเพรียงว่า จำได้ แต่พอเอาเข้าจริงๆ ลองไปยืนสังเกตดู ปรากฎว่า ที่คว้ามาใช้นั้นไม่ใช่ของตัวเอง  คุณครูเลยถามว่า ไหนของหนูค่ะ ก็ชี้ให้ดู ก็ชี้ถูกน่ะคะ  แต่ทำไมเวลาครูไม่เฝ้าแล้วหยิบของเพื่อน  ก็เลยใช้มาตรการว่า ยืนเฝ้าเวลาหยิบแก้ว แล้วถามว่า จำสัญลักษณ์ของหนูได้ไหมค่ะ เป็นรูปอะไรเอ่ย? เด็กๆก็จะมองหน้าคุณครู แล้วก็หยิบสัญลักษณ์ของตัวเอง ได้อย่างถูกต้อง และแม่นยำขึ้น

วันที่  16  มิถุนายน  2558
วันนี้เจอปัญหาเด็กติดเครื่องมือสื่อสาร(โทรศัพท์มือถือ)  เนื่องจากว่าขณะที่อยู่บ้านจะมือโทรศัพท์ของผู้ปกครองถือไว้ตลอด  เวลามาเรียนก็พกมาทุกวัน แต่วันนี้ไม่ได้เอาโทรศัพท์มา เพราะว่าคุณครูได้บอกกับผู้ปกครองไว้ว่า ไม่ต้องให้น้องฟิวส์ พกโทรศัพท์พยายาม อย่าให้ถือ เพราะจะทำให้เด็กสมาธิสั้น  และอยู่ร่วมกับคนอื่นหรือกับเพื่อนไม่ได้เพราะมัวติดแต่โทรศัพท์  เพราะสาเหตุนี้ทำให้น้องฟิวส์ร้องไห้เกือบทั้งวันเลย   คุณครูจะบอกจะพูดอะไรก็ไม่ยอมหยุดฟัง เอาแต่ร้องจนเหนื่อยก็พัก สักครู่หนึ่งก็ร้องขึ้นเป็นแบบนี้ทั้งวัน คุณครูทั้งปลอบ ทั้งกอดก็แล้ว แต่ก็ร้องไม่หยุด  แต่พอถึงเวลาจะกลับบ้าน คุณครูบอกกับน้องฟิวส์ว่าจะได้กลับบ้านแล้ว "ถ้าน้องฟิวส์ร้องคุณครูจะไม่ให้กลับบ้าน  และบอกว่าต่อไปน้องฟิวไม่ต้องถือโทรศัพท์ เดี๋ยวเพื่อนๆจะแอบเอาโทรศัพท์กลับบ้านแล้วจะไม่ได้เล่นอีก น้องฟวส์ก็ผงกหัว ราวกับว่าเข้าใจที่บอก และแล้วก็หยุดร้องเมื่อเห็นผู้ปกครองมารับกลับบ้าน  ด้วยความดีใจ

วันที่ 17  มิถุนายน 2558
ปัญหาวันนี้ สืบเนื่องจากเมื่อวาน(วันอังคารที่  16 มิถุนายน  2558)  น้องฟิวส์ไม่ได้พกโทรศัพท์เหมือนทุกวันแต่หันมาหอบกระเป๋าและที่นอนพรุงพรัง อยู่ทั้งวัน คุณครูพยายามพูดหว่านล้อม "น้องฟิวส์เอากระเป๋ากับที่นอนไปเก็บดีกว่าไหมค่ะ ไม่เช่นนั้น กระเป๋าจะเปื้อนน่ะ เพราะลากไปลากมาสักหน่อยก็คงจะขาดแล้ว  เดี๋ยวไม่มีกระเป๋าใส่ของมาโรงเรียนน่ะ พูดแบบนี้ประมาณ 5 รอบ  แต่ก็ไม่เป็นผลสำเร็จ  ก็เลยเปลี่ยนวิธี มาขอดูกระเป๋า "ดูกระเป๋า มีอะไรอยู่ในกระเป๋าบ้าง "  ได้ผลด้วยน่ะ  น้องฟิวส์เดินมาหาครูเองแล้วบอกว่า มีขนมกับนมและก็ของเล่นด้วย  คุณครูเลยพูดว่า โอ้โฮ! เอามาให้ครูเก็บให้น่ะ เดี๋ยวเพื่อนจะเอาไป น้องฟิวส์จึงยอมโดยดี คุณครูจึงพาเอากระเป๋ากับที่นอนไปเก็บ เรียบร้อยไปหนึ่งปัญหาขิงวันนี้


วันที่ 18  มิถุนายน  2558
ปัญหาที่เจอในวันนี้   ก็ไม่ต่างจากทุกๆวัน เป็นปัญหาของเด็กๆ ที่แกล้งกัน จนร้องไห้  จะขอยกตัวอย่าง น้องอั่งเปา  เป็นเด็กชอบแย้งของเพื่อน ขณะที่เพื่อนนั่งเล่นตามมุม  น้องอั่งเปาจะเดินไปกลุ่มนั้นที  กลุ่มโน้นที  พร้อมแหย่เพื่อน  บางครั้งก็ยื้อแย่งของเล่นขณะอยู่บนมือเพื่อนซะงั้น  เป็นแบบนี้ประจำ ทุกครั้งที่แสดงพฤติกรรมแบบนี้ คุณครูก็เรียกมาพูดคุยกล่าวตักเตือน  ว่า "คราวหน้าไม่แย่งนะ  ให้ขอกับเพื่อนดีๆ และถ้ายังทำเพื่อนร้องไห้ ครูจะทำโทษ"  แต่เด็กก็คือเด็กแหระค่ะ  เมื่อพูดจบ  สักพักก็ทำแบบเดิมๆอีกแระ  ครูเลยต้องประกบน้องอั่งเปาเป็นพิเศษ จะเรียมมาอยู่ใกล้ๆคุณครู ขณะที่ปล่อยให้ทำกิจกรรมเสรี  จึงจะดูแลได้ง่ายขึ้นแต่พฤติกรรมนี้  ก็ยังพบเจอ  อยู่ประจำทุกวัน  แต่ลดน้อยลงกว่าแต่ก่อน

วันที่  19  มิถุนายน  2558
วันสุดท้ายของสัปดาห์แล้ว  วันนี้เด็กๆดูไม่ค่อยสดชื่น หลายคนมีอาการซึม  ไม่ค่อยพูดจา บางคนมีนำ้มูกใสๆ  บ้างก็ตัวร้อน สงสัยว่าเป็นเพราะอากาศเปลี่ยนแปลง คุณครูเลยทำหน้าที่พยาบาลเบื้องต้น  สำหรับคนตัวร้อนก็ให้กินยาแก้ไข้ แล้วก็เช็ดตัว  แล้วโทรศัพท์ให้ผู้ปกครองมารับไปโรงพยาบาล เนื่องจากที่ศูนย์เด็กเล็กแห่งนี้ ไม่มีบริการรถส่งเด็กไปโรงพยาบาล  ส่วนเด็กที่มีน้ำมูกไหล คุณครูได้ประสานกับผู้ปกครอง ให้พาไปรักษาจนกว่าเด็กจะหายดีแล้วก็ค่อยมาเรียนน่ะค่ะ  เพราะว่าจะแพร่เชื้อมาติดเพื่อนๆที่ศูนย์ฯ  ส่วนผู้ปกครองก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีค่ะ


วันอาทิตย์ที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2558

สะท้อนคิด วันที่ 8- 12 มิถุนายน 2558

                                                       🎃🎃บันทึกสะท้อนคิด🎃🎃
วันที่ 8 มิถุนายน  2558
        นี่ก็เป็นสัปดาห์แรกที่  ข้าพเจ้าได้ลงมาสัมผัสกับเด็กน้อยตัวเล็กๆอายุ ประมาณ 2 ขวบ ถึง 2 ขวบ  11  เดือน  ความรู้สึกพิกล ไฉนเลยเด็กถึงร้องกระจองอแงเช่นนี้น้อ   มองดูครูแต่ละคนน่าเหนื่อยจริงๆเน้อ
         หันไปทางไหนก็มีแต่ร้องไห้ น้ำตาไหล  ร้องกรี๊ดกรี๊ด เรียกหาแต่ ผู้ปกครอง  แม่จ้า แม่จ้า ,  เสียงร้องเรียกอยู่เป็นระยะระยะ  แต่ข้าพเจ้าก็ไม่นิ่งดูดาย เข้าไปปลอบ แล้วพูดว่า เดี่ยวครูจะโทรบอกแม่ให้มารับน่ะ  แต่มีข้อแม้ว่าหนูต้องหยุดร้อง  และเชื่อฟังคุณครูนะค่ะ คุณครูถึงจะโทรบอกแม่ให้มารับน่ะค่ะ  และแล้วก็เก็บเด็กได้อีกคนหนึ่ง เหนื่อยจังเลยนะค่ะ กว่าจะพ้นช่วงนี้ไปได้ 


วันที่  9  มิถุนายน 2558
         วันนี้คุณครูต้องเรียกเหงื่อแต่เช้าเลยล่ะค่ะ เพราะครั้นถึงเวลาเข้าแถว  ก็ถึงเวลาต้องไล่ล่ากันอีกแล้วละค่ะ  หลายคนวิ่งหนี บางคนแอบอยู่ตามเครื่องเล่นสนาม บางร้องไห้ ต้องเหนื่อยกันยกใหญ่  กว่าจะเรียกให้มาเข้าแถวกันให้ครบ เอาจนคุณครูเหงื่อออกกันตั้งแต่เช้าเลยนะเด็กๆ
วันที่ 10 มิถุนายน 2558
         วันนี้เด็กๆเริ่มจะชินกับการอยู่กับคุณครู  ไม่ค่อยร้องมากนัก พอให้ครูได้ยิ้มออกกันบ้างน่ะค่ะเด็กๆแต่ก็ยังมีเด็กที่ยังร้องไห้ แบบไม่ฟังครูพูดเลย เมื่อถึงเวลาต้องทำกิจกรรมก็ยังยืนร้องอยู่นอกห้อง คุณครูก็เข้าไปถามว่า "หนูร้องไห้ทำไม"  เด็กพูดขึ้นหลายครั้ง แต่ครูฟังไม่เข้าใจ เนื่องจาก ยังพูดไม่ชัด และยังพูดเป็นประโยคยาวๆไม่ค่อยได้ อาจเป็นเพราะ เกณฑ์อายุ แค่ 2 ขวบครึ่ง ก็อาจจะเป็นได้  คุณครูจึงเข้าไปกอดแล้วให้เด็กพูดช้าๆ ทีละคำ  จึงได้เข้าใจว่าเด็กจะกลับบ้านไปหาแม่ ที่ชื่อฟาร์ม  แล้วคุณครูจึงบอกว่า แม่กำลังไปซื้อนมให้หนู กำลังจะเข้ามารับ ถ้าหนูไม่ร้องคุณครูจะให้แม่เข้ามารับ  แต่ถ้ายังร้องไห้จะบอกไม่ให้มารับน่ะ จากนั้นก็เอาขนมที่มียู่ให้  และแล้วเสียงร้องก็เงียบไป เฮ้อยยย  กว่าจะหยุดได้ ต้องชักแม่น้ำทั้งห้าเลยน่ะเรา

วันที่  11 มิถุนายน 2558
           วันนี้นับว่า เป็นวันที่งานเข้าก็ว่าได้นะ วันทั้งวันเจอเด็ก อุจจาระโดยที่ไม่บอกคุณครูเลย จัดการล้างทำความสะอาดจนเสร็จเรียบร้อย จึงบอกทุกคนที่ทำพฤติกรรมแบบนี้(อุจจาระใส่ผ้า)ว่า ต่อไปไม่ว่าจะปวดฉี่ หรือปวดอึ หรือปวดขี้ ให้บอกคุณครูน่ะค่ะ คุณครูจะพาไปเข้าห้องน้ำ จะได้ไม่เหม็น  เด็กๆก็ตอบตกลง 

วันที่  12  มิถุนายน 2558
            วันนี้เด็กร่าเริงเป็นพิเศษ เพราะช่วงเวลาเข้าแถวคุณครูมีการพูดคุยพบปะ เล่าข่าวต่างให้ฟัง และยังบอกไปว่า พรุ่งนี้วันเสาร์  เด็กๆหยุดเรียนอยู่บ้านน่ะค่ะ แล้วก็ให้เอาที่นอนกลับไปซักด้วยน่ะค่ะ เด็กพากันร้องเย้!  ดีใจกันใหญ่เลย เห็นรอยยิ้มเด็กคุณครูก็หายเหนื่อยแล้วล่ะ  จากนั้นคุณครูก็พาทำกิจกรรมแบบเบาๆ เล่นตามมุม ตามที่เด็กสนใจ