วันที่ 8 มิถุนายน 2558
นี่ก็เป็นสัปดาห์แรกที่ ข้าพเจ้าได้ลงมาสัมผัสกับเด็กน้อยตัวเล็กๆอายุ ประมาณ 2 ขวบ ถึง 2 ขวบ 11 เดือน ความรู้สึกพิกล ไฉนเลยเด็กถึงร้องกระจองอแงเช่นนี้น้อ มองดูครูแต่ละคนน่าเหนื่อยจริงๆเน้อ
หันไปทางไหนก็มีแต่ร้องไห้ น้ำตาไหล ร้องกรี๊ดกรี๊ด เรียกหาแต่ ผู้ปกครอง แม่จ้า แม่จ้า , เสียงร้องเรียกอยู่เป็นระยะระยะ แต่ข้าพเจ้าก็ไม่นิ่งดูดาย เข้าไปปลอบ แล้วพูดว่า เดี่ยวครูจะโทรบอกแม่ให้มารับน่ะ แต่มีข้อแม้ว่าหนูต้องหยุดร้อง และเชื่อฟังคุณครูนะค่ะ คุณครูถึงจะโทรบอกแม่ให้มารับน่ะค่ะ และแล้วก็เก็บเด็กได้อีกคนหนึ่ง เหนื่อยจังเลยนะค่ะ กว่าจะพ้นช่วงนี้ไปได้
วันที่ 9 มิถุนายน 2558
วันนี้คุณครูต้องเรียกเหงื่อแต่เช้าเลยล่ะค่ะ เพราะครั้นถึงเวลาเข้าแถว ก็ถึงเวลาต้องไล่ล่ากันอีกแล้วละค่ะ หลายคนวิ่งหนี บางคนแอบอยู่ตามเครื่องเล่นสนาม บางร้องไห้ ต้องเหนื่อยกันยกใหญ่ กว่าจะเรียกให้มาเข้าแถวกันให้ครบ เอาจนคุณครูเหงื่อออกกันตั้งแต่เช้าเลยนะเด็กๆ
วันที่ 10 มิถุนายน 2558
วันนี้เด็กๆเริ่มจะชินกับการอยู่กับคุณครู ไม่ค่อยร้องมากนัก พอให้ครูได้ยิ้มออกกันบ้างน่ะค่ะเด็กๆแต่ก็ยังมีเด็กที่ยังร้องไห้ แบบไม่ฟังครูพูดเลย เมื่อถึงเวลาต้องทำกิจกรรมก็ยังยืนร้องอยู่นอกห้อง คุณครูก็เข้าไปถามว่า "หนูร้องไห้ทำไม" เด็กพูดขึ้นหลายครั้ง แต่ครูฟังไม่เข้าใจ เนื่องจาก ยังพูดไม่ชัด และยังพูดเป็นประโยคยาวๆไม่ค่อยได้ อาจเป็นเพราะ เกณฑ์อายุ แค่ 2 ขวบครึ่ง ก็อาจจะเป็นได้ คุณครูจึงเข้าไปกอดแล้วให้เด็กพูดช้าๆ ทีละคำ จึงได้เข้าใจว่าเด็กจะกลับบ้านไปหาแม่ ที่ชื่อฟาร์ม แล้วคุณครูจึงบอกว่า แม่กำลังไปซื้อนมให้หนู กำลังจะเข้ามารับ ถ้าหนูไม่ร้องคุณครูจะให้แม่เข้ามารับ แต่ถ้ายังร้องไห้จะบอกไม่ให้มารับน่ะ จากนั้นก็เอาขนมที่มียู่ให้ และแล้วเสียงร้องก็เงียบไป เฮ้อยยย กว่าจะหยุดได้ ต้องชักแม่น้ำทั้งห้าเลยน่ะเรา
วันที่ 11 มิถุนายน 2558
วันนี้นับว่า เป็นวันที่งานเข้าก็ว่าได้นะ วันทั้งวันเจอเด็ก อุจจาระโดยที่ไม่บอกคุณครูเลย จัดการล้างทำความสะอาดจนเสร็จเรียบร้อย จึงบอกทุกคนที่ทำพฤติกรรมแบบนี้(อุจจาระใส่ผ้า)ว่า ต่อไปไม่ว่าจะปวดฉี่ หรือปวดอึ หรือปวดขี้ ให้บอกคุณครูน่ะค่ะ คุณครูจะพาไปเข้าห้องน้ำ จะได้ไม่เหม็น เด็กๆก็ตอบตกลง
วันที่ 12 มิถุนายน 2558
วันนี้เด็กร่าเริงเป็นพิเศษ เพราะช่วงเวลาเข้าแถวคุณครูมีการพูดคุยพบปะ เล่าข่าวต่างให้ฟัง และยังบอกไปว่า พรุ่งนี้วันเสาร์ เด็กๆหยุดเรียนอยู่บ้านน่ะค่ะ แล้วก็ให้เอาที่นอนกลับไปซักด้วยน่ะค่ะ เด็กพากันร้องเย้! ดีใจกันใหญ่เลย เห็นรอยยิ้มเด็กคุณครูก็หายเหนื่อยแล้วล่ะ จากนั้นคุณครูก็พาทำกิจกรรมแบบเบาๆ เล่นตามมุม ตามที่เด็กสนใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น